poniedziałek, 6 października 2014

Poniedziałek_6_października 2014

Witajcie! Troszkę mnie nie było - u mnie jak to zwykłe bywa zazwyczaj nawał pracy chodzi stadami. I tak zamiast wolny czas poświęcić na zdjęcia i sport, skumulował się na architekturze. I też jest dobrze:) Teraz nadchodzi moja ulubiona pora roku więc czas rozpocząć polowania z aparatem. Miłego wieczoru!

Na zdjęciach Agnieszka i Kamil. Dziękuję za wspólnie spędzony czas! Co prawda wszystko sprzysięgło się przeciwko nam (wykosili nam wspaniałe pole słoneczników, pogoda spłatała figla...) ale zdjęcia doszły do skutku:)

 



6 komentarzy:

  1. witam
    mam nadzieję że niczego nie wymusiłem na siłę:)
    zdjęcia fajne, a że uwielbiam czarno-białe to właśnie to jest najfajniejsze,
    a teraz pytanie z innej beczki, jeśli można oczywiście, jesteś wolnym strzelcem czy pracujesz w jakimś biurze projektowym?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie, nie wymuszone;) Mam z 2-3 sesje jeszcze nie publikowane ale czasu nie ma żeby siedzieć na portalach i się po ludzku, zwyczajnie tym zająć. I - tak - pracuję w biurze projektowym. Jeśli w czymś mogę pomóc to proszę o wiadomość mailową:)

      Usuń
  2. kolory na pierwszym są piękne!

    OdpowiedzUsuń
  3. witam
    jak narazie to jeszcze daleka przyszłość do tego by korzystać z usług architektów, ale po tym jak mojego brata zrobiono w "bambuko" to interesuję się już teraz, kto i jak robi projekty, na co można liczyć i czego się spodziewać,
    ostatnio rozmawiełem ze znajomym który defakto też jest inż. arch. i sposób w jaki patrzy na tworzenie projektu a później samego obiektu zafascynował mnie, stał się odnośnikiem do którego zmierzam, często spotykałem się ze stwierdzeniem że projekt jest dobry bo jest tani, zgodny z wz i tak dalej, a że stanowił kopię typowego projektu z katalogu który ma się nijak to rzeczywistości zastanej na działce to już nie ważne, najważniejsze że tanio i że jest pozwolenie, ale jak pogadałem z nim pomyślałem że coś w jego gadaniu jest sensownego, było to pełne ideii wziętych prosto z książek ale popartych masą prostych przykładów z życia wziętych, takich żeby każdy laik mógł zrozumieć o co chodzi,
    niestety on nie robi projektów chodź widząc jego projekty ze studiów nie rozumiem totalnie dla czego, sam twierdzi że daleka droga do tego by brać od kogoś kasę za coś co stworzy, bo robić trzeba z sercem i poświęceniem a nie by tylko kasę wydrzeć, architekt musi być rzemieślnikiem a nie wyuczonym zawodem. Pomocnik kowala uczył się trzy lata zanim mógł sam kuć żelazo a jeszcze jeden rok zanim konie mógł podkuwać, i do tego porównuje architektów, bo nie budujesz obiektów tylko żeby stały, musisz traktować je jak coś co ma żyć , ma przynosić radość domownikom i chęć powracania do nich na co dzień, do domu musisz wracać odpocząć, zrelaksować się, bawić się i smucić, każdy z domowników musi mię choć trochę swobody i prywatności, a zarazem dom musi łączyć i spajać rodzinę, takie słowa i zdania zapamiętałem z rozmów z nim, było tego więcej ale żeby pamiętać to trzeba by było nagrywać albo zapisywać:),
    "piękno w prostocie jest zachowane i tego się trzymajmy" często to powtarzał, czasami jak wybieraliśmy się do Krakowa to głowa chodziła mu tam i z powrotem, ale zawsze uniesiona była wysoko podziwiając kamienice, jego była dziewczyna zawsze była zła na niego że rozgląda się za nie wiadomo kim a jego odpowiedz, prosta i szczera że podziwia architekturę doprowadzała ją do białej gorączki:) miałem zawsze ubaw po pachy z nich, szkoda że przestał przelewać to jak widzi arch na papier ale przynajmniej dobrze się go słucha,
    a ja raczej narazie szukam w sobie, co tak naprawdę się mi podoba i jaki ma być mój dom, potem weryfikacja względem budżetu a finałem będzie projekt i realizacja go

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak się zastanawiam czy przypadkiem nie znamy tej samej osoby: nie ma na imię przypadkiem Andrzej? Swojego czasu miał na moje widzenie architektury bardzo duży wpływ. Pewnie sam nawet nie wie, że tak spory. I ten tekst, który teraz czytam to wydaje się jakby był o nim, nawet teksty okraszone podobnymi stwierdzeniem i słówkami. Cóż... z architektami jest jak z każdym innym zawodem: kto potrafi się przebijać łokciami i być konkurencyjny pod względem ceny ten ma zlecenia. Niestety efektem tego jest robienie projektów pod "klient tak chce" i zaśmiecanie przestrzeni wspomnianymi już typówkami, które w większości przypadków nie pasują ani do działki ani do otaczającego krajobrazu. Z czasem mam wrażenie zapomina się o tym, że jest się po części artystą i zaczyna się powielać utarte schematy, nie dążąc do samorozwoju. Fakt mój zawód wymaga bycia dobrym rzemieślnikiem ale nie można zapominać, że jest się też twórcą. Całkiem poprawnie zrobiony projekt pod względem budowlanym, rozmierzeniem pomieszczeń i wpisaniem go w teren to już forma przemyśleń i analiz. Nie ma tu miejsca na kopiuj- wklej. W pełni zgadzam się z Twoim znajomym i namów go na realizowanie się w zawodzie. Marnuje się chłopak!

      Usuń
  4. Nie mówimy o tym samym człowieku:) mój znajomy ma na imię Mateusz
    Dla mnie rzemieślnik to właśnie człowiek który łączy wiedzę z pięknem, proste zasady z mega skomplikowaną estetyką trudną nawet do określenia i wyjaśnienia dlaczego jest to piękne.

    OdpowiedzUsuń